sobota, 10 listopada 2012

Przepis na PostGIS



Podstawą działania QAZP2 jest przestrzenna baza danych. Informacje o śladach działalności człowieka, a także o prowadzonych badaniach archeologicznych łączy się z przestrzenią po przez dodanie do nich współrzędnych geograficznych. W przypadku archeologii jest to kluczowa informacja, gdyż umożliwia analizę danych w kontekście krajobrazu i środowiska, które prawdopodobnie miały niebagatelny wpływ na decyzje podejmowane przez dawnych osadników.


Zanim przejdę do omówienia schematu bazy danych, do którego dostosowany jest QAZP2, w kilku zdaniach opiszę przygotowywanie systemu PostgreSQL do pracy z bazami przestrzennymi. Nie zamierzam szczegółowo omawiać poszczególnych poleceń - lepiej ode mnie robi to bogata dokumentacja. Zgodnie z tytułem - to ma być przepis, który szybko pozwoli upiec ciastko ;). Będę pisał z perspektywy użytkownika Linuksa, a dokładnie Debiana i zakładam, że czytelnicy posiadają podstawową wiedzę na temat posługiwania się tym systemem.

1. Instalacja i konfiguracja PostgreSQL


# apt-get install postgresql postgis

To polecenie chyba nie wymaga komentarza. Po kilku albo kilkunastu minutach oczekiwania (w zależności od prędkości połączenia) aktualna wersja oprogramowania - czyli system PostgreSQL i jego rozszerzenie Postgis powinno znaleźć się na dysku i zostać zainstalowane i uruchomione.

# cd /etc/postgresql/{wersja}/main/
# cp pg_hba.conf pg_hba.bak
# echo "local all all password" >> /etc/postgresql/{wersja}/main/pg_hba.conf
# /etc/init.d/postgresql restart

W domyślnej konfiguracji z bazą może się połączyć użytkownik root albo specjalnie tworzony do tego celu postgresql. A więc przed nawiązaniem połączenia z bazą i wykonaniem polecenia SELECT, UPDATE, CREATE itp. należy zalogować się jako root albo postgresql (ten drugi ma zdefiniowane domyślne hasło postgresql). Osobiście wolę inne podejście, w którym użytkownika i hasło podaje się w chwili łączenia z bazą danych. Ma ono dodatkowe uzasadnienie: w sytuacji, w której będziemy próbowali się połączyć w QGIS z bazą jako inny użytkownik, na przykład milosz, w domyślnej konfiguracji Postgre odrzuci nasze rządanie. Dlatego do pliku pg_hba.conf dodajemy następujący wiersz local all all password (trzecia linia). Żeby zabezpieczyć się przed uszkodzeniem tego pliku, wcześniej (druga linia) należy wykonać jego kopię zapasową. Ta operacja wymaga zrestartowania systemu, co czyni polecenie w lini czwartej.


To jest najprostsza konfiguracja, jaką można sobie wyobrazić, ale w zupełności wystarcza do lokalnego testowania i korzystania z systemu PostgreSQL.

# createuser -U postgresql -W -d -P tester

Na koniec tworzymy nowego użytkownika o nazwie tester, który będzie uprawniony do tworzenia nowych baz danych (przełącznik -d). Przełącznik -P oznacza, że w chwili tworzenia użytkownika zostaniemy poproszeni o nadanie mu hasła. Przełączniki -U i -W są standardowe dla każdego polecenia PostgreSQL. Pierwszym wskazujemy tego użytkownika, jako który łączymy się do bazy w celu utworzenia nowego - w tym przypadku tym użytkownikiem jest wspominany już postgresql; użycie drugiego spowoduje, że przed dodaniem nowego, trzeba będzie podać hasło użytkownika postgresql.

2. Tworzenie bazy PostGIS

# createdb -O tester -h localhost -p 5432 -U tester -W azp2
# createlang plpgsql -U tester -W azp2

Kiedy nowy użytkownik jest już dodany, czas na utworzenie bazy danych. W pierwszym poleceniu tworzymy nową bazę o nazwie azp2, której właścicielem będzie tester (przełącznik -O). Po wykonaniu drugiej komendy w bazie azp2 będzie można tworzyć procedury w języku PL/SQL. Przełączniki -W i -U mają takie samo znaczenie, jak przy dodawaniu nowego użytkownika.

# cd /usr/share/postgresql/{wersja_postgre}/contrib/postgis-{wersja_postgis}
# psql -f postgis.sql -U tester -W azp2
# psql -f spatial_ref_sys.sql -U tester -W azp2

Na koniec do bazy azp2 trzeba dodać procedury, których używamy np. do dodawania współrzędnych, wyszukiwania na ich podstawie, itd., które są zaimplementowane w języku PL/SQL, o którym pisałem powyżej. Polecenia, które dodają wspomniane procedury znajdują się w katalogu utworzonym w chwili instalacji Postgis. Przechodzimy do niego w pierwszej lini, a następnie wywołujemy narzędzie psql podając jako parametr plik postgis.sql, który zawiera definicje procedur SQL. Do pracy z przestrzenną bazą danych przydatne będzie także dodanie definicji systemów odniesienia, które są używane do konwertowania współrzędnych. To także robimy za pomocą polecenia psql podając jako parametr plik spatial_ref_sys.sql.
I tyle. Baza przestrzenna jest gotowa do pracy. Od tej chwili można już tworzyć tabele ze współrzędnymi geograficznymi. Ale o tym innym razem.






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz